راضیه محمدی
با آنکه ایران نزدیک به پنج دهه است میزبان بیشترین مهاجر از افغانستان است اما همیشه انگشت انتقادهای اغلب غیرمنصانه به سوی کشورمان بلند است. پشت این همه نارضایتیهای مهاجرین چه عوامل میتواند نقش داشته باشد؟ حق با چه کسی است؟ ایران یا مهاجران افغانستان؟ شاید مقایسه آمار مهاجران افغانستانی ایران و سایر کشورها بتواند تصویر روشنتری از این مساله پیش روی قرار بدهد و با نگاهی به آن بتوان به این نکته پی برد که خدماتی که کشورهای دیگر به مهاجران ارایه میدهند چه نسبتی با تعداد آنان دارد.
آمار مهاجران در ایران و دیگر کشورها بعد از سر کار آمدن طالبان
پاکستان پس از ایران بیشترین تعداد مهاجران افغانستانی را در خود جای داده است. این کشور میزبان حدود ۲.۸ میلیون مهاجر افغانستان است. بر اساس تخمینها، حدود یک میلیون مهاجر بدون ثبت و مدرک رسمی، در این کشور زندگی میکنند.
بر اساس آمار فعالان و نهادهای اجتماعی افغانستانی در تاجیکستان، در این کشور حدود شش هزار افغانستانی ساکن هستند.
آمار منتشر شده در قزاقستان هم حاکی است که حدود ۲۵۰۰ اتباع افغانستان در این کشور زندگی میکنند.
برخی رسانهها، ترکیه را میزبان ۱۰۰ هزار مهاجر افغان میدانند ولی اکونومیست تعداد افغانهای ساکن ترکیه را بین ۲۰۰ هزار تا ۶۰۰ هزار نفر عنوان میکند.
شبکه خبری «انبیسینیوز» به نقل از یک مقام کاخ سفید نوشته است که آمریکا پس از تصرف افغانستان توسط طالبان، نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر را از افغانستان خارج کرده یا خروجشان را تسهیل کرده است.
فرانسه حدود ۱۸۰ نفر را از کابل خارج کرده است. آلمان هم بر اساس آمار منتشر شده حدود ۱۰هزار نفر را پذیرفته است.
بریتانیا تاکنون تقریبا دو هزار نفر از از مترجمان و خانوادههای افغان را در خاک خود پذیرفته است.
مقایسه وضع زندگی مهاجران افغانستان در ایران و دیگر کشورها
ایران نزدیک به پنج دهه است، مامنی برای پناهندگان افغانستان بوده و برای آنها تا حدی امکان دسترسی به آموزش، بهداشت را فراهم کرده است. از ابتدای شروع واکسیناسیون و برنامه زمانبندی واکسنکرونا بر اساس سن، این دستور شامل اتباع همگردید. اما در پاکستان با اینکه این کشور در تحریم نیست و مشکلات ایران را ندارد اما ثبتنام در برنامه واکسیناسیون با استفاده از شماره شناسنامه صورت میگرفت و مهاجران افغانستانی از آن محروم بودند.
ترکیه مرز مشترک با افغانستان ندارد اما برای مهاجرین درگاهی محسوب میشود برای رسیدن آنها به کشورهای اروپایی. در ماههای اخیر این کشور قوانین سختگیرانهی را در قبال مهاجران وضع کرده است و اکنون در حال تکمیل دیوار در مرز خود با ایران است تا مسیر عبور افغانها از کشور را مسدود سازد.
اوایل سقوط حکومت قبلی افغانستان، کشورهای آلمان، یونان، بلژیک، دنمارک، اتریش و هلند در نامهای رسمی از مقامهای اجرایی اروپا خواستند اتحادیه اروپا پاکستان و ایران را ترغیب کند تا این دو کشور همسایه تعداد بیشتری از مهاجران افغانستانی را بپذیرند و مانع سرازیر شدن آنان به سوی اروپا شوند. کارل نهامر، وزیر کشور اتریش نیز با رد مطلق و شدیدترین لحن در مورد پذیرش پناهجویان افغان گفته است: «بالاترین اولویت در این است که با کشورهای همجوار افغانستان صحبت شود تا بتوان حفاظت و کمک را در خود منطقه تضمین کرد.»
در سال ۲۰۲۰ شمار پناهجویان افغان در اتحادیه اروپا به ۴۴ هزار تن رسید. یعنی تعداد پناهجویان افغان در کل اتحادیه اروپا یک دهم کسانی است که در ایران واکسینه شدهاند.
تغییر زیر پوست شهر
مشترکات افغانستان و ایران بیشتر از تفاوتهای شان است اما همیشه مهاجرین بهخصوص نسل جوان و دانشجو گلایهمندِ موضوعاتِ در این کشور هستند. مهاجران نزدیک به پنجاه سال حضور در ایران تغییر و تحولات زیادی را تجربه کردهاند. هر چند نسل اول مهاجرین اکثراً کشاورز و قشر کارگر و بیسواد بودند و از لحاظ سطح زندگی طبقه پایین جامعه محسوب میشدند اما با گذشت سالها از آغاز مهاجرت، نسل دوم و سوم مهاجران تفاوتهای عمدهای با نسل اول دارند و خواستار دستیابی به جایگاه بهتر در جامعه میزبان هستند.
به باور آگاهان یکی از دلایل مشکلات و سختیهای مهاجرین، ناشی از عدم برنامهریزی در سیستم پذیرش دولت ایران است و این موضوع نباید پای مردم ایران نوشته شود زیرا مردم ایران در سالها اخیر همدری و انساندوستی خود را در قبال مردم افغانستان بارها نشان دادهاند که نمونههای آنرا میتوان در حادثه دانشگاه کابل و مدرسه سید الشهدا و همدردی ملت ایران با خانوادههای شهدا و مردم افغانستان مثال زد.
بعد از روی کار آمدن طالبان و ورود مهاجرین تازه به این کشور، تلاش شمار زیادی از فعالان جامعه مدنی و اجتماعی برای ثبت نام مدرسه، جمعآوری کتاب برای فرزندان مهاجرین و جمعآوری کمکهای نقدی و غیر نقدی برای مهاجران مستحق را میتوان از همدردی و انسان دوستی مردم ایران نامبرد.
ایران سالهاست با وجود تحریم، بار سنگین مهاجران را بر دوش میکشد و با مشکلات حاد اجتماعی، اقتصادی و امنیتی ناشی از حضور مهاجران غیرقانونی افغانستانی مواجه است. در حالیکه از زمان روی کار آمدن طالبان، همسایههای شمالی از جمله ترکمنستان، ازبکستان و تاجیکستان با موج مهاجرت، درهای خود را به روی مهاجران باز نکردند اما در این اواخر نزدیک به ۵۰۰ الی ۹۰۰هزار مهاجر تازه از افغانستان وارد خاک ایران شده است.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟
واقعا و از ته قلب و روحم از تمام ملت ایران و دولتش و کشور ایران عذر میخواهم